36. Wat een ruzie!

Toeloeloe en het spinnetje maken nog steeds ruzie.

‘Jij begon, domme vieze spin,’ zegt Toeloeloe.

‘Niet waar. Jij begon stomme rare rooie krab.’

‘Ho. Ho,’ roept Harrie nu. ‘Dat is niet aardig! Jullie moeten niet op elkaar gaan schelden.’

‘Ja maar hij begon,’ roept Toeloeloe.

‘Nietes. Jij begon!’ gilt de spin. Hij danst gevaarlijk aan het draadje op en neer.

‘Stop nou even met ruzie maken,’ moppert Harrie. ‘Daar hebben we niets aan. Waarom ben jij zo boos?’ vraagt Harrie aan het spinnetje.

‘Nou,’ zegt het spinnetje, ‘omdat jullie op MIJN plekje liggen. En nu…’

‘Dit is helemaal niet jouw plek,’ roept Toeloeloe meteen.

‘Ho, ho,’ zegt Harrie. ‘Laat hem nou eerst even uitleggen waarom hij zo kwaad is. Daarna mag jij iets zeggen.’

Toeloeloe houdt boos haar mond dicht. Wat doet Harrie nou? Hij ziet toch ook wel hoe stom die spin is.

Het spinnetje gaat verder. ‘Omdat jullie op mijn plek liggen kan ik mijn web niet afmaken. En dat is heel vervelend, want ik krijg vanavond een heleboel visite. En dus ik moet heel veel vliegjes vangen. Anders hebben we niets lekkers te eten. Dus ik heb het heel erg druk. En ik moet mijn huisje ook nog opruimen en ze komen al over een uur en nu….’

‘Mag ik nou eindelijk ook iets zeggen?’ vraagt Toeloeloe.

Harrie knikt. Het spinnetje houdt zijn mond.

‘Ik lag hier lekker te slapen,’ begint Toeloeloe. ‘En toen maakte die daar mij wakker. Hij begon meteen heel onaardig tegen me te doen. Hij zij dat we moesten ophoepelen.’

‘Is dat waar?’ vraagt Harrie aan het spinnetje.

Het spinnetje denkt even na en knikt dan. ‘Ja dat klopt wel. Maar ik heb het ook zo druk en ik ben zo zenuwachtig. Het is mijn eerste verjaardagsfeestje. Ik weet helemaal niet hoe ik een feestje moet geven.’

‘Oh wat leuk,’ zegt Harrie. ‘Ben je jarig vandaag? Hoe oud ben je geworden?’

‘Even nadenken,’ antwoordt het spinnetje. Hij telt op zijn pootjes. ‘Eén, twee, drie, vier, vijf, zes, zeven en acht.’ Dan zijn haar pootjes op. ‘Ik ben acht maanden geworden!’

Harrie en Toeloeloe kijken elkaar aan. Kijk nou eens. Ze hebben een dier met acht poten gevonden!

‘Gefeliciteerd!’ zegt Harrie.

‘Gefeliciteerd!’ zegt Toeloeloe. Ze kan nooit zo lang boos blijven. Ze is dol op verjaardagen. En ze vindt het zielig dat het spinnetje zo zenuwachtig is. Een verjaardag hoort juist leuk te zijn.

‘Oh, dank jullie wel,’ zegt het spinnetje verlegen.

‘Ik heb een goed idee,’ roept Harrie dan. ‘Als jullie nou eens sorry tegen elkaar zeggen. Dan gaan we jou daarna helpen met het verjaardagsfeestje.’

Toeloeloe en het spinnetje kijken elkaar aan en roepen tegelijk; ‘Sorry’.

Harrie kijkt tevreden. Zo die ruzie is voorbij. Nu kunnen ze het spinnetje gaan helpen.

‘Hoe heet je eigenlijk?’ vraagt Toeloeloe.

‘Ik heet Stan. En jullie?’

‘Ik ben Toeloeloe en dat is Harrie,’ antwoordt Toeloeloe. ‘Wij zijn hele dikke vrienden. En we zijn heel goed in verjaardagsfeestjes!’

‘Het zou heel fijn zijn als jullie me willen helpen,’ zegt Stan. ‘Ik moet nog zoveel doen. Ik moet een web maken om vliegjes te vangen. Ik moet het huis schoonmaken en ik moet nog…’

‘Stop maar,’ zegt Toeloeloe tegen Stan. ‘Jij maakt het spinnenweb want dat kunnen wij niet. Dan maken wij jouw huisje schoon.’

‘Dat is fantastisch,’ juicht Stan. ‘Ik breng jullie er snel naar toe. Kom, kom!’